Georgius (Gocz, Goszczo) Czein (Czyn, Czeyn, Cynę, Czano)
Kupiec należący do finansowej elity miasta. Po raz pierwszy nominowany do urzędującej rady miejskiej w roku 1375, następnie był w niej wymieniany jeszcze trzykrotnie, do roku 1393 włącznie. Podczas pierwszej kadencji rajcowskiej zostało odnotowane, że zatrudniał osobistego notariusza — pisarza, w osobie niejakiego Piotra. Był jednym z mediatorów w sporze o kwotę pieniężną należną niejakiemu Knopsemu od Margarety, żony Mikołaja Czenmarka. Razem z Piotrem Melczerem (nr 88) i Janem Piczczinem starszym (nr 135) weszli do sądu polubownego w czasie sporu o majątek między Gotfrydem Gallikiem (nr 91) a Grzegorzem aptekarzem i Małgorzatą, wdową po Tomaszu. Goczo Czin miał murowany dom położony przy Rynku, zakupiony w 1368 roku od rajcy Jana Borka starszego (nr 72). W kolejnym domu miał udziały wraz z rajcami: Mikołajem Trutilem (nr 89) i Mikołajem Czanem (nr 76). Był też współwłaścicielem jednego z domów z Mikołajem Melczerem. Jeden z domów Gocza Czina w 1391 roku został sprzedany przyszłemu rajcy Mikołajowi Botnerowi starszemu (nr 117), a inny Piotrowi Meinhardowi (nr 149) i Piotrowi Runge. Goczo posiadał także kramy sukienne, jeden z nich sprzedał w roku 1390 Gyselerowi (nr 130), oraz ogrody. W 1391 roku sprzedał ogród z magazynem położony obok łaźni przy targu bydlęcym przyszłemu rajcy Kacprowi Krugilowi (nr 136). Goczo Czin zmarł przed 26 maja 1394 roku, kiedy to synowie nieżyjącego już ojca toczyli spór majątkowy z rajcą Mikołajem żupnikiem (nr 100).
Kopia wydanego w 1386 roku w Krakowie dokumentu, w którym Władysław Jagiełło zaświadcza, że Tomasz i Mikołaj, synowie Wierzynka, sprzedali 16 skojców, które otrzymali jako cło za przewóz w ciągu poszczególnych miesięcy, Goczowi Czinowi, obywatelowi miasta Krakowa, za 350 grzywien – oraz powiększenie zapisu imienia i krakowskiego obywatelstwa (Archiwum klasztoru oo. Dominikanów w Krakowie)