Franciscus Lupy
Kupiec, pochodzący z Chiavenny we Włoszech. Krakowskie prawo miejskie nabył w 1629 roku. Początkowo był ławnikiem Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Do rady miasta został wybrany w 1658 roku na miejsce zwolnione po śmierci Sebastiana Kłosowica (nr 515). Urząd rajcy piastował przez ponad 14 lat. W tym czasie tylko raz – w roku 1659 – wszedł do rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Właśnie na czas jego burmistrzowania przypadła sprawa wypłacenia przez radę miejską honorarium kanclerzowi Mikołajowi Janowi Prażmowskiemu za nieznane działania na rzecz miasta. Franciszek Lupi zwrócił się o zgodę na to do 40 Mężów – quadragintaviratu, utrwalonej już instytucji przedstawicielskiej pospólstwa. Zgodę uzyskano, ale samo skierowanie sprawy przez burmistrza do 40 Mężów wywołało ostry sprzeciw zgromadzenia trzech porządków, czyli communitas, instytucji konkurującej o prawo reprezentowania pospólstwa i kontroli nad finansami miasta (spór ten o kompetencje i pozycję w reprezentowaniu pospólstwa wobec rady miejskiej rozstrzygnął w 1668 roku Jan Kazimierz, przyznając communitas szerokie uprawnienia, kosztem rady i quadragintaviratu). Franciszek Lupi prowadził intensywną wymianę handlową ze Śląskiem. Handlował przede wszystkim we Wrocławiu, skąd z kolei sprowadzał towary przeznaczone na rynek krakowski. Posiadał kamienice przy Rynku (nr 5) oraz przy ul. Gołębiej (nr 4). Z żoną Anną Ryntówną miał syna Franciszka Aleksandra. Zmarł 8 maja 1672 roku. Jego miejsce w radzie zajął Antoni Lukini (nr 541).
