|
tytuł honorowego obywatela nadany 18 września 1861 roku |
…w dowód uznania zasług … dla dobra kraju położonych… (z uchwały Magistratu i Wydziału Miejskiego – ANK, sygn. IT 693, nlb) |
Franciszek Jak Smolka
poseł do Rady Państwa w Wiedniu
Zdjęcie portretowe Franciszka Jana Smolki wykonane w 1885 r. w wiedeńskiej pracowni oraz jego własnoręczny podpis.
Franciszek Jan Smolka, adwokat, niepodległościowiec, polityk i społecznik. Urodzony 5 listopada 1810 r. w Kałuszu, w województwie ruskim, obecnie na Ukrainie, syn oficera ułanów austriackich Wincentego Schmolke z Nysy na Górnym Śląsku i Anny Néméthy o węgierskich korzeniach. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim, od 1831 r. doktor praw, od 1840 r. adwokat z kancelarią we Lwowie. Uczestnik tajnych organizacji niepodległościowych, więziony, w 1845 r. skazany na śmierć i ułaskawiony. Demokrata, prezes Towarzystwa Narodowo-Demokratycznego we Lwowie. Aktywny we władzach przedstawicielskich: w latach 1848–1849 w Wiedniu-Kromieryżu w Sejmie Konstytucyjnym, w latach 1861–1865 i 1873–1893 przez 5 kadencji w wiedeńskiej Radzie Państwa w Izbie Poselskiej, od 1892 r. dożywotnio w Izbie Panów, jak też od 1861 r. do śmierci przez 7 kadencji w lwowskim Sejmie Krajowym Galicji oraz w latach 1861–1879 w Radzie Miejskiej Lwowa. Inicjator Kopca Unii Lubelskiej we Lwowie. Honorowy obywatel kilkudziesięciu miast, m.in. Lwowa, Nowego Sącza i Rzeszowa. Żonaty z Leokadią Bäcker von Salzheim, wśród dzieci Stanisław, historyk, profesor i rektor UJ, dyrektor AKAGiZ w Krakowie. Zmarł 4 grudnia 1899 r. we Lwowie; spoczywa na tamtejszym cmentarzu Łyczakowskim.
Litografia Eduarda Kaisera z 1861 r. prezentująca postać uhonorowanego w stroju staropolskim i awers medalu o średnicy 65 mm wybitego według projektu Antona Scharffa w 1895 r. przez Radę Miasta Lwowa w 85-lecie urodzin Franciszka Jana Smolki;
Tytuł nadany na posiedzeniu Magistratu i Wydziału Miejskiego 18 września 1861 r. (ANK, sygn. IT 693, s. 53), gdy burmistrzem miasta był Andrzej Seidler. On referował wniosek obejmujący początkowo tylko Franciszka Jana Smolkę, następnie także Adama Józefa Potockiego, a wreszcie i Józefa Dietla – posłów do Rady Państwa w Wiedniu (patrz s. 116–117). Dyplom, wykonany przez Walerego Eliasza Radzikowskiego, został dostarczony wraz z prezydenckim listem z końcem 1862 r., za co Franciszek Jan Smolka podziękował w liście. W roku 1888 Rada Miasta Krakowa nadała Smolce godność honorowego obywatela Krakowa powtórnie (por. s. 119, 286–287).
miejsce spoczynku – grób na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
