Frantz (Franciscus) Buchmüller (Puchmiller, Puchmillner)
Majętny kupiec i właściciel ziemski, zasiedziały mieszkaniec Podgórza jeszcze sprzed czasów jego miejskiej lokacji. Pierwszy burmistrz nowo utworzonego miasta, odnotowany na tym urzędzie w księdze ślubów parafii św. Józefa w Podgórzu w latach 1784 i 1785, gdy świadkował podczas zaślubin. Na nim musiał spocząć ciężar organizowania struktur miejskich, zastępujących działające dotychczas na terenie objętym obszarem nowego miasta władze. W tym zakresie musiał współpracować z wójtem podgórskim Tomaszem Okońskim, występującym w tej roli jeszcze w 1787 roku. Urząd burmistrzowski łączył z funkcją sędziego miejskiego – z tytułem tym został odnotowany w 1785 roku. Żonaty był z Franciszką. Już w 1779 roku posiadał dom nieopodal mostu na Wiśle, w sąsiedztwie domów Józefa Macieja Bartscha i Jędrzeja Hallera, przedstawicieli bogatych krakowskich rodzin kupieckich inwestujących także w Podgórzu. W sporządzonym w 1787 roku protokole spisu podgórskich nieruchomości został wymieniony jako właściciel wielomorgowych pól, łąk i pastwisk oraz domu oznaczonego w przywołanym spisie numerem 55, stanowiącego współwłasność z małżonką. Dom ten musiał być znaczny, skoro od roku 1785 najmowała w nim czteropokojowe mieszkanie z kuchnią, stajnią i wozownią starościna ojcowska hrabina Marianna Załuska z Dembińskich – przebywała w nim jeszcze w okresie insurekcji kościuszkowskiej, chroniąc się za „kordonem austriackim” przed wydarzeniami powstania i represjami po jego upadku. Franciszek Buchmiller po zakończeniu kadencji burmistrzowskiej nadal pełnił urząd sędziego, na którym został odnotowany w 1788 roku. Nie są znane dalsze jego losy.
