Flawius (Flavio) Marchetty
Kupiec bławatny włoskiego pochodzenia rodem z miasta Bassano w państwie weneckim, sekretarz królewski, rajca lubelski i krakowski. Przybył do Polski pod koniec panowania Jana Kazimierza, w roku 1676 przyjęto go do krakowskiego prawa miejskiego. W latach 1680–1696 przebywał w Lublinie, gdzie dorobił się majątku na handlu jedwabiami. Wszedł w skład lubelskiej rady miejskiej, pełnił funkcję lonera, w latach 1681, 1683 i 1692 był burmistrzem Lublina. Oceniany jako najbogatszy kupiec lubelski. W roku 1696 wrócił do Krakowa, w tym samym roku 15 maja został wybrany do ławy sądowej, a po czterech dniach do rady miejskiej. Zasiadł w radzie na miejscu po zmarłym Janie Gaudentym Zacherli (nr 547). Urząd rajcowski pełnił przez 27 lat, piętnastokrotnie zasiadał w radzie urzędującej i sprawował w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Brał udział w uroczystościach koronacyjnych Augusta II w 1697 roku, niósł nad królem baldachim. W roku 1709 jako burmistrz interweniował w sprawie przedstawienia do zatwierdzenia radzie miasta nowych członków rady 40 Mężów, co było sprawą zaległą od kilku lat, a istotną dla działania tego organu. Również jako burmistrz w 1719 roku na zebraniu pospólstwa przedstawił sprawę poręczenia zwrotu pieniędzy wyłożonych na zapłacenie kontrybucji garnizonowi rosyjskiemu, szykującemu się do opuszczenia miasta. Działał w rożnych komisjach miejskich, w tym w komisji sądów skarbowych, komisji do rewizji murów miejskich, komisji do sprawdzenia rachunków lonerów. Od roku 1697 był prowizorem szpitala św. Ducha. Należał do najbogatszych kupców krakowskich. Artykuły bławatne sprowadzał z Włoch przez Wrocław lub Tarnowskie Góry. Około roku 1719 otrzymał tytuł sekretarza królewskiego. Mieszkał w kamienicy przy Rynku (nr 10), zwanej „Śrubinowską” (także „Pod Złotym Karpiem”). Był żonaty z Teresą Bellanką, również pochodzenia włoskiego. Zmarł bezpotomnie przed 13 lutego 1723 roku, kiedy to jego miejsce w radzie zajął Józef Wadowski (nr 598).
