|
tytuł honorowego obywatela nadany 1 lutego 1894 roku |
…w uznaniu zasług byłego prezydenta miasta … około dobra miasta… (z uchwały Rady Miejskiej – DzUMK 1894, L. 3, s. 15) |
Feliks Szlachtowski
prawnik, ustępujący prezydent Miasta Krakowa
Feliks Szlachtowski na fotografii z 1881 r. oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Feliks Szlachtowski, adwokat, lokalny działacz polityczny, prezydent miasta Krakowa. Urodzony w 1820 r. we Lwowie, syn Stefana i Magdaleny Joanny z Białostockich, brat Jana Kantego, dyrektora Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Doktor praw po Uniwersytecie we Lwowie, urzędnik sądowy we Lwowie, Czerniowcach i Złoczowie. Od 1861 r. w Krakowie, gdzie otworzył kancelarię adwokacką, w latach 1862–1870 prowadził wykłady na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od narodzin autonomii związał się z Radą Miejską Krakowa – był radcą miejskim przez 30 lat, w kadencjach zamkniętych latami 1866–1896. W tym czasie w latach 1869–1873 był wiceprezydentem miasta, następnie w latach 1884–1893 pełnił urząd prezydenta Krakowa. Prezes Krakowskiej Kasy Oszczędności i Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, członek honorowy Towarzystwa Gimnastycznego„Sokół”. W uznaniu zasług obdarzony przez cesarza tytułem szlacheckim. Żonaty z Heleną Jankowską z Jankowa, miał dwóch synów, Stanisława Adama i Feliksa mł., oraz córkę Karolinę Magdalenę wydaną za Stefana Sękowskiego z Wojsławia koło Mielca, posła do Sejmu Krajowego. Zmarł 11 marca 1896 r. w Wojsławiu; pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.
Tytuł nadany uchwałą Rady Miejskiej podjętą na posiedzeniu tajnym 1 lutego 1894 r. i w tym samym dniu potwierdzoną na posiedzeniu nadzwyczajnym (DzRMK 1894, L. 3, s. 7 i 15), gdy prezydentem miasta był Józef Friedlein. Wniosek referował wiceprezydent Józef Pieniążek. Uhonorowanie wiązało się z zakończeniem kadencji prezydenckiej przez Feliksa Szlachtowskiego. Pozostały ślady wątpliwości, czy nie powinien zostać obdarzony honorowym obywatelstwem także jego poprzednik, były prezydent Ferdynand Weigel – stanęło na tym, że dla obu miasto zamówi portrety olejne do powieszenia w sali obrad. Tak też się stało, niestety portrety te spłonęły podczas pożaru Pałacu Wielopolskich w 1926 r.
Notka z dziennika „Głos Narodu” z 1894 r., nr 26, o nadaniu godności honorowego obywatela; portret Feliksa Szlachtowskiego pędzla Stanisława Żarneckiego oraz miejsce spoczynku – grobowiec rodzinny w kwaterze S Wsch. cmentarza Rakowickiego w Krakowie.
