tytuł honorowego obywatela nadany 12 sierpnia 1818 roku |
…dla okazania JWW Kommissarzom Organizacyjnym uczuciów, jakie praca Ich dla dobra Kraju tego w Senacie wzbudziła… (z uchwały Senatu Rządzącego – ANK, sygn. WMK IV-5, s. 21 |
Ernest Wilhelm baron von Reibnitz
prezes Najwyższego Sądu i Apelacji w Królestwie Pruskim, komisarz w Komisji Organizacyjnej Wolnego Miasta Krakowa delegowany przez cesarza Rosji i króla Polski
Portret Ernesta Wilhelma von Reibnitza wykadrowany z obrazu Maksymiliana Cerchy Nadanie konstytucji Wolnemu Miastu Krakowowi z 1818 r. oraz własnoręczny podpis uhonorowanego)
Ernest Wilhelm von Reibnitz (Ernst Karl Wilhelm von Reobnitz), baron, herbu własnego, prawnik, sędzia, pruski urzędnik sądowy i administracyjny. Urodzony 11 października 1765 r. w Glogau, obecnie Głogów, w pruskiej rodzinie wywodzącej się z Dolnego Śląska i tam osiadłej; przydomek pochodzi od miejscowości Reibnitz – Rybnica w gminie Stara Kamienica. Odnotowany jako sędzia w Kaliszu, karierę w pruskim sądownictwie zwieńczył stanowiskiem prezesa Najwyższego Sądu i Apelacji Królestwa Pruskiego. W 1815 r. mianowany przez króla Prus komisarzem pełnomocnym – członkiem Komisji Organizacyjnej zajmującej się ukonstytuowaniem Wolnego Miasta Krakowa, z końcowym zadaniem przygotowania konstytucji, co nastąpiło w 1818 r. W kontekście tej Komisji oceniono go: najprzebieglejszy i najwięcej posiadający sprytu i talentów […] człowiek bardzo wolnego sumienia i nizkich namiętności, przy wielkich zdolnościach. W interesach szczwany, sprytny i przebiegły. Za„reformowanie” Uniwersytetu Jagiellońskiego otrzymał w 1818 r. doktorat h.c. W 1802 r. poślubił Ulrykę von Blomberg. Zmarł 17 listopada 1829 r. w Berlinie; pochowany wraz z żoną i synem Eugenem na jednym z cmentarzy w Hallesches Tor w Berlinie-Kreuzbergu.
Tytuł nadany uchwałą Senatu Rządzącego nr obrad 1386, nr Dziennika Głównego 2521 (ANK, sygn. WMK IV-5, s. 21) podjętą 12 sierpnia 1818 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Była to wspólna uchwała dla trzech komisarzy Komisji Organizacyjnej WMK: Józefa Swéerts-Sporka, Ignacego Miączyńskiego i Ernesta Wilhelma von Reibnitza. Uhonorowanie nastąpiło w związku z opracowaniem i nadaniem w 1818 r. konstytucji WMK w kształcie „rozwiniętym”, w czym Komisja miała przewodnią rolę.
Fragment wpisu do Księgi obywatelskiej… WMK; obok dwa odciski w laku pieczęci Reibnitza: osobistej herbowej oraz urzędowej jako pruskiego komisarza ds. organizacji WMK;
Miejsce spoczynku – jeden z cmentarzy w Hallesches Tor
w niemieckim Berlinie-Kreuzbergu (patrz także s. 111).