Erasmus Crupek (Cruppeck, Krupeck)
Kupiec, ostatni przedstawiciel we władzach miejskich znaczącej rodziny Krupków. Syn rajcy Jana (nr 315), wnuk rajcy Piotra (nr 266). Pieczętował się rodzinnym herbem własnym Krupek, nadanym wraz ze szlachectwem jego przodkom przez cesarza Fryderyka III, a potwierdzonym przez Zygmunta Starego w 1515 roku. Nie zasiadał w ławie miejskiej, został bez tej praktyki w sprawach miejskich powołany do rady miejskiej w roku 1510. Pełnił urząd rajcy przez ponad 25 lat, w tym przez 20 lat równocześnie ze swoim ojcem Janem. Siedmiokrotnie zasiadał w radzie urzędującej, pełnił wtedy w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W radzie zajmował się sprawami finansowymi. W latach 1523—1524 był lonerem miejskim. Wraz z Janem Morsztynem (nr 324) w 1524 roku reprezentował miasto na sejmiku prowincjonalnym i sejmie w Piotrkowie, gdzie Kraków utrzymywał dla swoich posłów własny dom murowany z sadzawką, poza murami miejskimi, za co płacił czynsz piotrkowskim władzom. Erazm zaopatrywał dwór królewski w tkane materie i wyroby jubilerskie. Prowadził handel z kupcami miast Górnych Węgier. W Bardejowie egzekwował długi od Wawrzyńca Caulenkalera; w sprawie tej interweniowała u rajców bardejowskich rada miejska Krosna, gdzie Krupek także prowadził interesy, mając nawet obywatelstwo tego miasta. W Krakowie posiadał dom przy Rynku, obok domu rajcy Seweryna Bonera (nr 329), który w roku 1543 sprzedał Franciszkowi Schembornowi. Był żonaty z Anną, miał cztery córki, w tym Barbarę, żonę Piotra Szydłowieckiego, podkomorzego krakowskiego, i Zofię, wydaną za rajcę Wojciecha Bazę (nr 374).
