Burkardus (Burcardus, Burcard) carnifex
Rzeźnik kazimierski, mistrz i starszy cechu rzeźniczego, przedstawiciel mieszkańców „miejskiego” Kazimierza (w opozycji do przedmiejskiego Stradomia) we władzach miasta. W roku 1490 został potwierdzony w ławie miejskiej, za wójtostwa Mikołaja Niczki; ławnikiem był też w latach 1493– –1495, za wójtostwa Szymona Lelowskiego (nr 171) i Wacława Wiki (nr 160). Do rady miejskiej został powołany z ławy, w roku 1496. Odnotowywany był jako rajca do roku 1507. W tym czasie dwukrotnie został potwierdzony w radzie urzędującej-burmistrzowskiej: w latach 1496 i 1500. Rok 1500 był w historii rady kazimierskiej szczególny, odnotowano wtedy bowiem nie jeden, a dwa składy rady urzędującej: najpierw skład wybrany 29 grudnia 1499 roku na rok następny oraz skład wybrany przed 4 października roku 1500, który urzędował (lub miał urzędować) tylko do końca roku (na następny, 1501 rok, radę wybrano 27 grudnia 1500 roku) – sytuacja ta była związana zapewne z wytoczonym radzie procesem o dopuszczenie do tumultów antyżydowskich w roku 1500, które zaszły podczas przejścia przez miasto krzyżowców idących z ogłoszoną przez papieża Aleksandra VI krucjatą przeciw niewiernym (w wyniku procesu musiało dojść do ustąpienia rady lub jej odwołania w trakcie kadencji). W tych okolicznościach fragmentaryczność i nieprecyzyjność zapisów z 1500 roku w księdze radzieckiej powoduje, że stan rady urzędującej w roku 1500 nie jest klarowny. Burkard rzeźnik został wzmiankowany jako rajca stary w latach 1498, 1502, 1503 i 1507. W latach 1502 i 1506 potwierdzony został na urzędzie wójta kazimierskiego.
