Blazeus (Blazey) Makowsky alias (dictus) Szarnowic (Sarnowic)
Słodownik, piwowar kazimierski, być może powiązany rodzinnie z wcześniejszym o jedno czy dwa pokolenia rajcą Janem Makowskim (nr 243). W latach 1606–1610 odnotowywany był w ławie miejskiej – wówczas nastąpiła ewolucja w używanych przez niego przydomkach czy kształtującym się nazwisku: w księdze ławniczej w roku 1606 został zapisany jako ławnik pod imieniem Błażej Makowski, w następnym, 1607 roku, pod imieniem Błażej Sarnowicz dictus Makowski, a w kolejnym, 1608 roku, już jako Błażej Sarnowicz. Być może było to echo zwyczaju przyjmowania przez zięcia przydomka teścia, gdy był on postacią znamienitszą (nazwisko rodowe żony nie jest znane). Błażej Sarnowicz zasiadł w kazimierskiej radzie miejskiej w roku 1611, powołany został na wolne miejsce po zmarłym Janie Smuszowskim (nr 259). Jako burmistrz przyjmował wtedy ostatnią wolę rajcy Piotra Czarnego młodszego (nr 234), w czym asystowali rajcowie Andrzej Pukal (nr 252), Wojciech Stalni młodszy (nr 260), Stanisław Ruskowicz (nr 266) i Wojciech Michałowicz (nr 267). Z kolei w roku 1616 do jego domu przybyli ówczesny burmistrz Wojciech Michałowicz oraz rajcowie Stanisław Ruskowicz, Wojciech Pawlikowicz młodszy (nr 272) i Tomasz Różyc (nr 274), aby przyjąć jego ostatnią wolę – oświadczył w niej między innymi, że całą instalację słodowniczo-piwowarską przekazuje swojej żonie Katarzynie. Zmarł 19 sierpnia 1616 roku, wdowa dopiero w 1618 roku sporządziła inwentarz pośmiertny, w którym odnotowała wśród pozostawionych dóbr: piec zły, obrazów trzy starych, lichtarz z jelenich rogów.
