Bernhardus (Bernhard) de Brega (von Brige, Briger)
Kupiec wywodzący się z rodziny przybyłej do Krakowa ze śląskiego miasta Brzeg — od nazwy tej miejscowości przybysze używali przydomka Briger (odnotowywani byli już latach 1311—1312 w czasie buntu wójta Alberta — nr 8). Współcześnie z Bernardem, wzmiankowanym w księgach miejskich w latach 1413—1435, działał w Krakowie rajca Piotr Briger (nr 171), z którym Bernard być może był spokrewniony. W roku 1413 objął urząd ławnika miejskiego, a w roku 1421 uzyskał nominację do rady miejskiej. W kolejnych latach był powoływany do rady urzędującej, do 1435 roku włącznie. Jako rajca urzędujący na przemian z innymi rajcami pełnił funkcję burmistrza. Już od początku rajcowskiego urzędowania brał udział w kolejnym etapie sporu miasta z klasztorem Norbertanek o pastwiska, reprezentował w 1421 roku gminę przed sądem polubownym. Miał dom w Rynku. Był właścicielem połowy sołectwa w Bronowicach polskich, którą nabył od Jakuba Stegerza w roku 1422. W 1438 roku sprzedał rajcy Teodorykowi Weinrichowi (nr 201) czynsz wieczysty na tej połowie sołectwa w kwocie 6 grzywien rocznie. Zmarł przed 7 stycznia 1440 roku. Wdowa po nim, Agnieszka, reprezentująca także pozostawione przez Bernarda dzieci, sprzedała ich dom rodzinny położony przy ul. Garncarskiej (obecnie Gołębia) Zbigniewowi Oleśnickiemu; na tym miejscu stanęła uniwersytecka bursa Jeruzalem.
Dokument wydany w 1422 roku w Krakowie, w którym wójt Zygmunt i ławnicy Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim poświadczają, że Jakub Stegerz sprzedał połowę sołectwa w Bronowicach polskich Bernardowi z Brzegu, mieszczaninowi krakowskiemu, za 250 grzywien groszy praskich i za jeden postaw sukna angielskiego – oraz powiększenie zapisu imienia i obywatelstwa krakowskiego (Archiwum Bazyliki Mariackiej w Krakowie, sygn. perg. 14)