Benedictus Stoiankowic
Kazimierzanin, powołany do rady miejskiej w roku 1670, odnotowywany na rajcowskim urzędzie przez niecałe trzynaście lat, w trakcie których sześciokrotnie zasiadał w radzie urzędującej. Brał udział w pracach rady nad uzyskaniem królewskiego potwierdzenia ponad stu przywilejów nadanych miastu od jego założenia – Jan III Sobieski potwierdził przywileje w 1677 roku. Benedykt Stojankowicz uczestniczył w 1681 roku w zatwierdzaniu statutów cechowych tkaczy i barchanników kazimierskich. Wiadomości o końcu jego rajcowskiej działalności nie zachowały się.
Z akt sądowych wielkorządcy krakowskiego obejmujących lata 1666–1684: fragment wpisu z roku 1680 z nazwiskami rajców urzędujących, z ówczesnym burmistrzem Benedyktem Stojankowiczem na czele, składających przed sądem oświadczenie w spornej sprawie dotyczącej arendowania miejskich gruntów – oraz zbliżenie zapisu imienia i funkcji (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. Teut. 73, s. 772)