Bartholomeus (Błażej) Cromer de Wartembergk
Prawnik, urodzony około 1500 roku, pochodził z Otyni (Wartemberg) koło Zielonej Góry, syn kramarza Wojciecha i Barbary. W roku 1514 zapisano go na Akademię Krakowską, stopień bakałarza otrzymał w roku 1521. Za czasów studenckich osiedlił się w Kazimierzu, do prawa miejskiego został przyjęty w 1529 roku, jednak już wcześniej, od roku 1524, sprawował urząd pisarza miejskiego (do roku 1531). W roku 1532 uzyskał nominację do rady miejskiej (jako dotychczasowy pisarz miejski zwolniony był z obowiązku stażu w ławie). Rajcą kazimierskim był do roku 1537 włącznie, pięciokrotnie, rok po roku, zasiadając w radzie urzędującej. Już w 1533 roku jako rajca urzędujący brał udział w potwierdzaniu statutu cechu kazimierskich tkaczy i barchanników – zapewne jako prawnik formułował wprowadzane do dawnego tekstu statutu z 1457 roku aktualizacje i uzupełnienia (statut ten potwierdził w 1584 roku Stefan Batory, a w roku 1684 Jan III Sobieski). Był cenionym prawnikiem, wykazał się w toczonym w 1525 roku głośnym procesie spadkowym wierzycieli Jerzego Brendlera. Przez kilka lat był syndykiem klasztoru oo. Bernardynów w Stradomiu, prowadził też długotrwały spór majątkowy między Kazimierzem a prepozytem kościoła Bożego Ciała, czym się naraził na niechęć biskupa krakowskiego Piotra Tomickiego. W roku 1529 nabył dom z ogrodem przy ul. Sukienniczej, w 1535 zaś Zygmunt I Stary nadał mu ogród położony między bramami Wielicką i Bocheńską, możliwe, że w pasie obronnego międzymurza. W ostatnim, 1537 roku piastowania godności rajcy kazimierskiego zaangażował się w prace rady Krakowa nad nową ordynacją miejską. Zrezygnował wtedy z krzesła w radzie kazimierskiej, przyjął obywatelstwo krakowskie i już w roku 1538 zasiadł w krakowskiej radzie miejskiej – na następnych dwadzieścia pięć lat. Bartłomiej Kromer żonaty był z Agnieszką Bloe. Zmarł w końcu kwietnia 1563 roku, pozostawiając trzech synów i dwie córki. Syna Zygmunta, altarystę w kościele Mariackim, wydziedziczył.
