Bartholomeus Koczorowski
Kazimierzanin, poświadczony od roku 1732 na godności rajcowskiej, którą dzierżył przez niemal trzydziestolecie. W radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał dwudziestodwukrotnie. Pełnił też w latach 1736, 1737, 1752 i 1755 urząd lonera. W 1748 roku sąd wielkorządowy krakowski rozstrzygał w sprawie jego rozliczeń ze Szpitalem Ubogich Stanu Szlacheckiego przy kościele św. Jadwigi w Stradomiu reprezentowanym przez syndyka Józefa Choszowskiego – Bartłomiej Kaczorowski użytkował folwark pewny Swiechowski nazwany, położony za starą Wisłą na Podbrzeziu do miasta Kazimierza należący prawem Wiekowym, na ten czas do Wielebnych Zakonnic Reguły Świętego Benedykta konwenty Staniąteckiego rezygnowany i nie opłacał czynszów, na których szpital miał uposażenie. Będąc w 1752 roku burmistrzem i lonerem, wraz z innymi rajcami podpisał akt: Między Ichmościami Panami Bartłomiejem Kaczorowskim Prezydentem y Lonherem, Janem Szwanderem [nr 347], Josefem Duniczem [nr 351] y Pawłem Krzewińskim [nr 350] Radnemi Miasta JKMci Kazimierza swoim y całego Pospólstwa imieniem czyniącemi z iedney, a Zacnie Sławetymi Ignacym Krokowskim y Reginą Małżonkami z drugiej strony stanął pewny y w niczym nieodmienny kontrakt w ten niżej opisany sposób: iż pomienieni Jchmościowie PP. Radcy y całe Pospólstwo mając Góry swoje własne Krzemionki nazwane i widząc w nich oczywistą szkodę y prowentu Miasta uszczerbek chcąc iako najlepszy pomienionych Gór mieć dozór umyślili wzwyż wyrażonym PP. Krokowskim Małżonkom w arendowną do lat trzech puścić posesją, iakoż niniejszym kontraktem za sumą Złotych Polskich Trzysta puszczają, którą sumę obligują się corocznie do rak Jchmościów PP. Lonherów [...] oddawać. Bartłomiej Kaczorowski ożenił się z Teresą, odnotowaną około 1735 roku jako asesorka żeńskiego Arcybractwa Troistego przy kościele Bożego Ciała, która zmarła w 1744 roku, w wieku 60 lat. On sam zmarł 23 czerwca 1761 roku, w wieku 73 lat; pochowano go w kościele Bożego Ciała.
