Baltazarus (Balcer) Przezdzieczek
Wieloletni ławnik kleparski, zasiadający w ławie w latach 1574–1575 i 1577–1579. Od roku 1575 pełnił funkcję starszego ławnika, występując przed ławą miejską jako świadek i zeznając na okoliczność, czy Wawrzyniec Kulisek z Będkowa zmarł od ran zadanych mu w Kleparzu, czy też od grasującego tam powietrza morowego. W księdze ławniczej zapisano: świadek sławny Balcer Przezdzieczek przysiężnik kleparski, pod swoją przysięgą, którą wedle prawa, dwa palce ku Panu Bogu podniosłwszy uczynił, jak to świadczył iż natenczas przeto iż mor był, tedym w domu rzadko mieszkał. Alem widział nieboszczyka Wawrzyńca Kuliska, po jego zranieniu, iż się lepiej miał i chodził. W tym samym roku, gdy był przymorek natenczas, czyli podczas zarazy, wysłuchiwał nawołań swojej żony, aby się chronił, nie chodził kdakędy, bo w przeciwnym wypadku ona obiecuje wygonić go z domu, jak by się skoro rozniemógł, bojąc się powietrza. Baltazar Przezdzieczek przetrzymał jednak i zarazę, i troskę domową. W roku 1590 potwierdzony został już na urzędzie rajcy kleparskiego, jednak analogicznie jak w przypadku na przykład Sebastiana Baranka (nr 106) nie jest możliwe datowanie jego wejścia do rady miejskiej. Zmarł po roku 1595.
Z księgi radzieckiej Kleparza obejmującej lata 1590–1595: wpis z 1594 roku otwierający sprawy załatwiane podczas kadencji burmistrzowskiej rajcy Baltazara Przezdzieczka – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. KL 30, s. 667)