Baltazarus Hinc (Hincz)
Kupiec, kawaler Złotej Ostrogi. Przybył do Krakowa ze Szczecina, do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty w 1734 roku. Do rady miasta dostał się w 1747 roku na miejsce zwolnione po Franciszku Toryanim (nr 591). Baltazar Hintz w 1745 roku, jeszcze przed awansem na urząd rajcy, pełnił funkcję podlonera. W ciągu ponad 27 lat zasiadania w radzie miejskiej raz wszedł do rady urzędującej i został wybrany burmistrzem (w 1749 roku). Wraz z Józefem Bartschem (nr 618), Kristianem Józefem Junglingiem (nr 616), Janem Kozłowskim (nr 626), Łukaszem Szostakiewiczem (nr 609) i Michałem Wohlmanem (nr 621) tworzył stały komitet mieszczański wspierający w 1768 roku konfederatów barskich. Baltazar Hintz był prowizorem szpitala Bractwa Wniebowzięcia Panny Marii przy ul. św. Szczepana. Był osobą bardzo zamożną – posiadał nieruchomości w samym Krakowie (między innymi kamienicę przy Rynku – nr 44A) oraz liczne dobra ziemskie poza miastem – Gaj, Zalesiany, Wysoka, Widoma, Parcze Górne, Bryczyna. Jego mieszkanie w Krakowie było bogato wyposażone, posiadał nawet własny magiel. Był konwertytą. Zmarł przed 10 czerwca 1774 roku, wtedy na jego miejscu w radzie zasiadł Walenty Bartsch (nr 635).
