Aurelius Federicus (Federycys)
Kupiec sukienny. Pochodził z Wenecji, tak jak jego stryj Marek Antoni, kupiec krakowski i rajca (nr 553). Prawo miejskie Krakowa przyjął w 1683 roku. Do ławy miejskiej wszedł w roku 1697. Zasiadał w niej zaledwie dwa lata. W 1699 roku został wybrany na urząd rajcowski w miejsce zmarłego stryja – Marka Antoniego. Wzbudziło to pewne protesty w mieście – anonimowy autor napisał nawet paszkwil potępiający Aureliusza. Decyzją rady w 1699 roku utwór ten został publicznie spalony na rynku. Za wykrycie autora oferowano 50 talarów nagrody. Aureliusz prowadził sklep sukienny, z którego w 1709 roku Jan Grudziński, starosta rawski, zabrał na koszt miasta 39 łokci materiału jedwabnego w czasie stacjonowania z wojskami w Krakowie. Podczas morowego powietrza Aureliusz Federici wyjechał z Krakowa (grudzień 1707 – lipiec 1708 roku). Zachorował w Niepołomicach i 21 maja 1708 roku sporządził testament. Jako prowizor lazaretu miejskiego zażądał od rady miejskiej w 1709 roku generalnego remontu budynku, który znacznie ucierpiał w czasie morowego powietrza. Procesował się z Aleksandrem Riedem o spadek po stryju Marku Antonim (zachowały się akta procesowe z lat 1712–1716). Ożenił się z Katarzyną, córką rajcy Wojciecha Srebrnickiego (nr 567). Zmarł po kilkuletniej ciężkiej chorobie w 1718 roku. Na jego miejsce w radzie wybrano Ignacego Pawła Michałowskiego (nr 592).
