Augustinus Pawlik
Kazimierzanin, przedstawiciel miasta „w obrębie murów” we władzach miejskich. Około dwóch pokoleń wcześniej w radzie miejskiej zasiadał Jan Pawlik (nr 218) – trudno wyrokować o możliwych powiązaniach rodzinnych. Augustyn Pawlik zasiadał w ławie miejskiej nieprzerwanie w latach 1569–1576 oraz w roku 1578 i części roku 1579. Z tak bogatym doświadczeniem przeszedł z kolei na długie lata urząd wójta kazimierskiego – wójtem był w 1577 roku, następnie został ponownie awansowany na wójtostwo w roku 1579, pełnił urząd do roku 1586 i potem znów w latach 1590– –1591 i 1597–1604. W sumie spędził około trzydziestu pięciu lat na urzędach w sądownictwie miejskim – w ławie i na wójtostwie. Egzekwował prawo surowo: w 1585 roku, będąc wójtem, wystąpił do sądu wielkorządowego przeciwko Marcinowi postrzygaczowi, mieszczaninowi kazimierskiemu, ze skargą o niewykopanie z drogi publicznej pala pomimo urzędowego nakazu, a przeciwnie, wkopanie pala jeszcze jednego, czyli czynienie wbrew interesowi publicznemu i poleceniom władz. Ukoronowaniem kariery urzędniczo-sądowej była nominacja w 1604 roku do gremium rajcowskiego – Augustyn Pawlik zajął miejsce zwolnione po zmarłym Michale Grobie (nr 242). Było to miejsce feralne, na które najpierw, w roku 1590, powołany został Aleksander Kolędzki (nr 253), protegowany wielkorządcy krakowskiego, co wywołało spór wielkorządcy z radą miasta, zakończony królewskim rozstrzygnięciem pozbawiającym Kolędzkiego miejsca w radzie. Augustyn Pawlik zmarł przed 19 kwietnia 1611 roku, czyli przed dniem nominowania nowej rady urzędującej na ten rok, do której na zwolnione po nim miejsce wszedł Mikołaj Zakrzewski (nr 268).
