Antonius Smieszkiewicz
Rzeźnik. Wieloletni rajca-burmistrz, od roku 1767 był seniorem rady. Miał przy ul. Długiej dom z zajazdem, browarem i gorzelnią, który w sierpniu 1768 roku spłonął w wielkim pożarze miasta. Żonaty z Teresą, córką rajcy Józefa Samnockiego (nr 186). Śmieszkowicowie mieli córkę, a ta zalotnika nieakceptowanego przez rodziców. W roku 1767 zalotnik ów pomógł jej uciec z domu; młodzi pozwali nadto Śmieszkowiców przed sąd konsystorski z żądaniem wydania zgody na małżeństwo. W tej sytuacji Antoni z żoną oświadczyli, że córki za swoją nie poczytują, z imienia wyłączają, z sukcesji wszelkiej […] wiecznie wydziedziczają, aby się ich córka nie liczyła.
Z księgi radzieckiej Kleparza obejmującej lata 1741–1754: fragment wpisu z 1746 roku otwierającego kolejną sesję rajców działających pod przewodnictwem ówczesnego burmistrza Antoniego Śmieszkowica – zbliżenie zapisu imienia i funkcji (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. KL 35, s. 286)