Andreas de Bochna (Buchną)
Przedstawiciel mieszczan krakowskich pochodzących z Bochni, zwanych Bochnerami. Był synem z pierwszego małżeństwa Jana z Bochni, przybyłego do Krakowa na początku XIV wieku. Został odnotowany w księgach miejskich w latach 1332-1353. Osiągnął w mieście wysoką pozycję, początkowo pełniąc w latach 1332—1336 czterokrotnie urząd ławnika miejskiego, a następnie dwukrotnie zasiadając w radzie miejskiej - w latach 1345 i 1350. W latach 1350—1353 kontynuował karierę urzędniczą jako wójt sądowy. Jedną ze spraw, w której urzędowo uczestniczył, było przekazanie w roku 1338 przez Kazimierza Wielkiego swojemu słudze Hankowi, krawcowi, dworzyszcza należącego niegdyś do Henryka od św. Mikołaja, który z kolei przekazał je swoim lutnistom o imionach Elblin i Henczlin. Andrzej był opiekunem dzieci po Henryku z Egeru, w ich imieniu zgodził się w 1339 roku na przekazanie połowy kramu Janowi z Sandomierza. W 1343 roku sprzedał dom położony przy Rynku Mikołajowi Wierzynkowi młodszemu (nr 52).
