Andreas Węgrzynowic (Węgrzinowicz, Węgrzinowic)
Kupiec sukienny, syn Andrzeja Węgrzynowicza starszego (nr 482), kupca i rajcy krakowskiego, oraz Katarzyny. W latach 1669–1678 piastował urząd ławnika miejskiego. Na rajcę krakowskiego został wybrany w 1678 roku na miejsce po zmarłym Janie Pernusie (nr 530). W radzie miejskiej zasiadał przez 21 lat. Raz tylko, w 1679 roku, wszedł do rady urzędującej i pełnił funkcję burmistrza. Powierzono mu także obowiązki poborcy podatkowego. Jako rajca wziął udział w uroczystym powitaniu w Krakowie nowo obranego króla Augusta II (w 1697 roku), niosąc z pięcioma innymi rajcami baldachim na odcinku od kamienicy „Pod Murzynami” (ul. Floriańska 1), aż po kamienicę Krakiera (ul. Grodzka 1). Był właścicielem kamienicy przy Rynku 24. Ożenił się dwukrotnie. Z pierwszą żoną Katarzyną Szurgoszówną miał pięcioro dzieci: Andrzeja Antoniego (wstąpił do klasztoru reformatów i pełnił funkcję prowincjała), Bonifacego (w zakonie reformatów), Wojciecha Mikołaja (doktora filozofii i proboszcza pilzneńskiego), Jana (zmarłego przed 1717 rokiem we Włocławku) i Katarzynę. Po raz drugi ożenił się w 1686 roku z Elżbietą (zmarła w 1700 roku), córką Stanisława Krauza (nr 540), i miał z nią trzech synów: Stanisława (nr 580), rajcę krakowskiego, Andrzeja, doktora obojga praw i kanonika katedralnego krakowskiego, a także Marcina Karola (zmarłego w 1717 roku), doktora teologii i rektora Uniwersytetu Krakowskiego. Andrzej zmarł przed 27 listopada 1699 roku, kiedy to na miejsce po nim został wybrany do rady Józef Antoni Częczkiewicz (nr 569).
