Andreas Jassowski (Jasiowski, Jaszowski)
Stradomianin, kupiec winny rodem z Węgier. Obok rajcy Daniela Maleszy (nr 300) jeden z zaledwie dwóch kupców w Kazimierzu w latach sześćdziesiątych XVII wielu – handel na skalę większą niż straganowo-targowa znajdował się wówczas w rękach kupców krakowskich i żydowskich. W 1641 roku został powołany do rady kazimierskiej, na miejsce przeznaczone dla przedstawiciela Stradomia, a opuszczone po śmierci Adama Gołąba (nr 290). Zwyczajowa kolacja dla rajców wydana została przez nowego rajcę na Stradomiu. Po zakupieniu kamienicy w Kazimierzu (co otwierało drogę do rajcostwa z ramienia miasta) już w 1642 roku został powtórnie nominowany do rady, tym razem na miejsce zarezerwowane dla przedstawiciela Kazimierza, zwolnione po śmierci rajcy i burmistrza Stanisława Wacławika (nr 293). Na tym krześle godność rajcy sprawował do roku 1665, trzynastokrotnie w tym czasie był rajcą urzędującym-burmistrzem. W 1645 roku wybrany został na lonera – wraz z Wojciechem Zawadą starszym (nr 298). Przewodniczył miastu jako burmistrz, gdy w 1653 roku władze kazimierskie podzieliły miasto na cztery wiertele (quasi-dzielnice), ustanawiając ich przełożonych-pułkowników i podległych im dziesiętników. Był opiekunem prawnym nieletnich dzieci zmarłego Marcina Bystronowskiego, w roku 1650 wraz z drugim opiekunem, Janem Grzymuntowiczem, rajcą olkuskim, spieniężył nieruchomości z masy spadkowej, lokując kapitał na procent. Był właścicielem kamienicy przy nieistniejącej już ul. Krowiej (biegła w przedłużeniu zachodniej pierzei rynkowej, czyli obecnej ul. Augustiańskiej); była tam też stajnia na kilka koni, a z tyłu browar i słodownia. Na przyległych parcelach stały jeszcze trzy domy Jasowskiego, z których w 1649 roku dwa były puste, a trzeci urządzony, ze stajnią. Andrzej Jasowski zmarł 17 lutego 1665 roku, po południu. Żona Anna sporządziła zachowany do naszych czasów pośmiertny spis inwentarza zmarłego. Pochowany został w kościele oo. Bernardynów na Stradomiu, gdzie przez lata był syndykiem. Kronikarz napisał o nim: człek dobry.
