Andreas Fogelwaider (Vogelweder)
Kupiec z rodziny zajmującej w Krakowie mocną pozycję, przybyłej z Sankt Gallen w Szwajcarii w połowie XV wieku. Pieczętowali się herbem własnym nadanym prezez cesarza Maksymiliana I za zasługi dyplomatyczne. Andrzej był synem Sebastiana, prowadzącego handel z Norymbergą i Szwajcarią, inwestującego w żupy solne. Z wykształcenia był prawnikiem. Do prawa miejskiego został przyjęty w 1526 roku, w latach 1528–1531 i 1533–1538 zasiadał w ławie miejskiej, następnie w latach 1538–1544 w radzie miejskiej. Do rady urzędującej uzyskiwał nominacje trzykrotnie: w 1539, 1540 i 1543 roku i pełnił wówczas, w przypadającej na niego kolejności, funkcję burmistrza. Był poborcą szosu w 1541 roku, w 1543 przewodził ławie miejskiej, pełniąc urząd wójta sądowego. Prowadził handel dalekosiężny, był dostawcą na dwór krolewski drogich materii i złota. Sprzyjał reformacji, z tego powodu naraził się na oskarżenie o herezję. Był właścicielem posiadłości w austriackim Emersdorf. Miał braci Sebastiana i Leonarda, rajcę (nr 313). Ożenił się z Anną, córką rajcy Josta Glacza (nr 325), pozostawił synów: Andrzeja, rajcę (nr 401), Jana, Stanisława, lekarza i dyplomatę, Piotra, rajcę (nr 406), oraz córki: Zofię, Agnieszkę, żonę rajcy Waleriana Pernusa (nr 378), i Annę, wydaną za Jana Kirsteina, a następnie rajcę Kaspra Guttetera (nr 416). Andrzej zmarł 1543 roku w czasie zarazy – jako urzędujący burmistrz nie opuścił bowiem miasta.
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1538–1540 strona 405 z nagłówkiem otwierającym wpisy spraw za kadencji burmistrzowskiej Andrzeja Fogelwedera w 1539 roku – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 437, s. 405)