Andreas Czarnischa (Czarnyssa)
Mieszczanin krakowski, mincerz, odnotowany w księgach miejskich w latach 1392—1416. Wybitna postać ówczesnego miasta, już w roku 1397 objął urząd wójta prowincjonalnego Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, który pełnił nieprzerwanie do śmierci w 1416 roku. W tym samym 1397 roku uzyskał nominację do rady miejskiej i wtedy oraz w latach następnych był powoływany do rady urzędującej, do 1414 roku włącznie. Na przemian z innymi rajcami pełnił wówczas funkcję burmistrza. Zawiązał spółkę z Szymonem de Talentis, Włochem z pochodzenia, uczestniczącym od 1399 roku w biciu w Krakowie półgroszy. W latach 1401—1403 stanęli razem na czele krakowskiej mennicy. Wykorzystując powiązania rodzinne Szymona de Talentis, za pośrednictwem Jana de Talentis sprowadzali do mennicy srebro z Koszyc na Węgrzech. W czasie kierowania mennicą przez Andrzeja i jego wspólnika bito grubszą monetę półgroszową, utrzymującą swoją wartość. Za te zasługi Władysław Jagiełło nadał Andrzejowi herb z godłem w postaci podwójnego krzyża, który pojawił się na monetach półgroszowych. Andrzej ożenił się z Apolonią. Zmarł przed 14 maja 1416 roku.
Dokument wydany w 1412 roku w Krakowie, stwierdzający, że w obecności Andrzeja Czarnyszy, wójta prowincjalnego Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, oraz ławników niejaki Bernard, sołtys ze wsi Sobiesęki, sprzedał 1/6 swojego sołectwa klasztorowi św. Andrzeja w Krakowie – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum klasztoru ss. Klarysek w Krakowie)