Andreas Cirus (Czyrus)
Kupiec korzenny i winny, pieczętujący się herbem Lis. Przodkowie Andrzeja przywędrowali do Krakowa ze Śląska pod koniec XIV wieku. Nazywali się również Lantman i piastowali wiele urzędów w mieście. Andrzej Cyrus do ławy miejskiej trafił w 1673 roku, lecz dopiero po 20 latach został rajcą. Urząd ten objął po zmarłym Walentym Smidcie (nr 525) i piastował go przez 20 lat. Trzykrotnie był powoływany w tym czasie do rady urzędującej, w której w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca witał w 1697 roku Augusta II przybyłego do Krakowa na koronację. Podczas szwedzkiej okupacji, na wyraźny rozkaz generała Stoberga, rada miejska wyznaczyła go w 1705 roku do wyjazdu do Warszawy na koronację Stanisława Leszczyńskiego. Andrzej Cyrus wymówił się jednak chorobą. Po wybuchu zarazy (1707–1708) pozostał w mieście, pomimo że większość rajców pospiesznie opuściła je w obawie o swoje życie. Na co dzień zajmowały go sprawy handlu. Przy ul. Grodzkiej prowadził sklep korzenny i winny (inwentarz pośmiertny wspomina o pozostałym winie o wartości 900 tynfów). Miał kamienicę przy ul. Sławkowskiej 15B. Ożenił się z Anną Stafanowicz, córką Zofii i Józefa Stafanowicza, wójta nowowiśnickiego. Miał z nią dwie córki: Jadwigę i Teresę, wydaną za mąż za Józefa Gostkowskiego, oraz synów: Jana, altarystę Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy kościele Mariackim, i Wawrzyńca, który wyjechał do Kruszyny. Zmarł przed 6 marca 1713 roku. Na urzędzie rajcy zastąpił go Jan Słowakowic (nr 586).
