Andreas Cięski (Ciesky)
Doktor prawa, syndyk miejski (od roku 1629); pisarz wielkorządowy i radca prawny ojców bernardynów na ul. św. Jana. Od 1618 roku studiował na Uniwersytecie Krakowskim. Jego wpis widnieje w księdze promocji. W 1622 roku uzyskał tytuł doktora filozofii. Pochodził z Kościan w Wielkopolsce. Do prawa miejskiego krakowskiego został przyjęty w roku 1629. Od tego czasu był syndykiem miejskim (doradca prawny miasta) do roku 1646. Nominację do rady miejskiej uzyskał w roku 1646. Urząd rajcy sprawował przez blisko 11 lat, jednak tylko raz, w pierwszym roku kariery rajcowskiej, zasiadał w radzie urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Posiadał jedną z najbardziej reprezentacyjnych kamienic w ówczesnym Krakowie, położoną na ul. Sławkowskiej 4. Pod względem kunsztu wykonania mogła jej dorównać tylko rezydencja rodziny Cellarich przy Rynku 19. Należał do niego także kram. Miał dwie żony, drugą z nich była Barbara (zmarła w roku 1649). Pozostawił jedenaścioro dzieci: Teresę, Agnieszkę, Annę Benedyktę (wstąpiła do zakonu norbertanek w Imbramowicach, 27 lipca 1654 roku odbyły się jej obłóczyny), Marię Konstancję, Franciszka (kształcił się w Reszlu u jezuitów), Jana, Aleksandra, Teodora, Barbarę, Zofię i Helenę. Spisał testament 26 sierpnia 1654 roku, będąc od siedmiu lat sparaliżowanym. Przykazał pochować się u bernardynów. Po roku 1656 nie jest już wzmiankowany w księgach miejskich. Jego miejsce w radzie zajął Jan Różyc (nr 522).
Z księgi Liber promotionum philosophorum ordinis in Universitate studiorum Jagellonica ab anno Domini 1561–1655 strona 93 z listą absolwentów wydziału filozoficznego w roku 1622 – oraz powiększenie zapisu imienia wraz z późniejszymi dopiskami (Biblioteka Jagiellońska, sygn. rkps. 252 III, s. 93)