Andreas Cieniowicz (Ciemowicz)
Kupiec. Od 1642 roku był ławnikiem. Przez kilka lat nadzorował finanse miejskie jako loner. Na urząd rajcy został powołany w 1649 roku na miejsce po Janie Kotlickim (nr 478) i sprawował go przez blisko 10 lat. W tym czasie osiem razy wchodził w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Reprezentował miasto na sejmiku w Proszowicach (w 1651 roku) i na sejmie warszawskim (w 1658 roku). W 1651 roku z rozkazu wojewody krakowskiego Władysława Dominika Zasławskiego przeprowadził przegląd stanu baszt i murów miejskich. 2 sierpnia 1655 roku, gdy zbliżała się armia szwedzka, jako burmistrz zwołał obywateli miasta na ratusz i zgodnie z uniwersałem królewskim nakazał wystawienie wojska przeznaczonego do obrony oraz polecił zebranie odpowiednich środków finansowych. Wezwał również mieszczan do czynnego gromadzenia niezbędnego sprzętu przeznaczonego do obrony (rydle, drabiny, haki, kule, proch), a przede wszystkim do zabezpieczenia żywności na pół roku. Rozkazał odprawienie straży na murach i sugerował, aby zgłaszano na ratuszu przyjazd do miasta wszelkich obcokrajowców. Pod jego kierownictwem rada miejska wystosowała również listy do króla oraz najważniejszych dostojników państwowych z prośbą o pomoc militarną i ochronę. Podczas obrony miasta, stojąc na czele piechoty miejskiej i współdziałając z oddziałem piechoty sandomierskiej pułkownika Gnoińskiego, brał czynny udział w walce z armią szwedzką. Po zdobyciu miasta przez Szwedów, wraz z pięcioma innymi rajcami protestował przeciw nałożeniu na miasto ogromnej kontrybucji w wysokości 300 000 złotych polskich, za co został tymczasowo aresztowany na ratuszu miejskim. Jako kupiec prowadził ożywioną wymianę handlową ze Śląskiem, znaczną część towaru sprzedawał we Wrocławiu. Posiadał dwie kamienice przy Rynku (obecnie nr 32B i 33). Ożenił się z Katarzyną, córką rajcy Krzysztofa Schedla (nr 481). Zmarł 30 października 1658 roku. Jego miejsce w radzie zajął Walenty Smidt (nr 525).
