Adamus Nagot (Nagott)
Kuśnierz, przybyły do Krakowa z Oświęcimia, gdzie urodził się w 1542 roku. Przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w roku 1576. W ławie miejskiej nie zasiadał. Bez tej wcześniejszej praktyki we władzach miejskich w roku 1595 uzyskał nominację do rady miejskiej, na miejsce zwolnione po śmierci rajcy Kaspra Rezlera (428). Rajcostwo sprawował przez nieco ponad 28 lat, do roku 1623 włącznie. W tym czasie trzykrotnie uzyskiwał powołania do rady urzędującej, pełniąc wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W roku 1597 odebrał należną kwotę w wysokości 4 grzywien 25 groszy za burmistrzowanie w 1595 roku. Od roku 1599 był prowizorem szpitala św. Ducha, dzieląc te obowiązki z rajcą Hieronimem Zalaszowskim (nr 441). Był członkiem Bractwa Miłosierdzia przy kościele św. Barbary, do którego przystąpił w 1584 roku. Należała do niego kamienica położona przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 9), którą wraz z żoną kupił w 1596 roku od spadkobierców zmarłego rajcy Szymona Krumpfelta (nr 372), a transakcję jako pełnomocnik przeprowadzał Melchior Rezler, ławnik, krewny rajcy Kaspra Rezlera. Był żonaty był z Elżbietą, wzmiankowaną w roku 1595. Zmarł 3 maja 1623 roku w Krakowie, został pochowany na cmentarzu kościoła Mariackiego, a potomni upamiętnili jego i żonę płytą epitafijną w murze kościoła. Pozostawił syna Adama młodszego, przyszłego rajcę (nr 479), który zajął w radzie miejskiej miejsce zwolnione po śmierci ojca.
Epitafium Adama Nagotha na elewacji absydy kościoła Mariackiego przy mauzoleum Frączkiewiczów, wystawione po roku 1623. Nad tekstem, w medalionach, portrety zmarłego i jego żony Elżbiety