|
tytuł honorowego obywatela nadany 17 lutego 1819 roku |
…ażeby na zawdzięczenie prac około [ustalenia granic] podjętych osobom szczególnie się do tego przykładającym… (z uchwały Senatu Rządzącego – ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) |
ADAM BOJANOWICZ
podpułkownik wojsk polskich, przedstawiciel cesarza Rosji i króla Polski
w komisji ustalającej granice Wolnego Miasta Krakowa
Herb Bojanowiczów Junosza oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Adam Bojanowicz, herbu Junosza, pułkownik wojsk Królestwa Polskiego, topograf wojskowy. Urodzony 24 grudnia 1787 r. w Warszawie, syn Wincentego i Katarzyny. Karierę wojskową rozpoczął w 1807 r. jako podporucznik wojsk Księstwa Warszawskiego, w 1810 r. już jako kapitan był adiutantem polowym gen. Antoniego Pawła Sułkowskiego. Od 1815 r. służył w kwatermistrzostwie generalnym wojsk Królestwa Polskiego, od 1827 r. w randze pułkownika. Uczestniczył w kampanii hiszpańskiej 1808–1810, wyprawie Napoleona w 1812 r. i kampanii 1813 r. – pod Lipskiem wzięty do niewoli, uwolniony w 1814 r. W latach 1816–1826 kierował demarkacją z Wolnym Miastem Krakowem i z Austrią, następnie prowadził triangulację na obszarze Królestwa. Walczył w powstaniu listopadowym w sztabie gen. Ludwika Michała Paca, następnie jako szef sztabów gen. Kazimierza Dziekońskiego i gen. Hieronima Ramorina. Po upadku powstania w 1831 r. zamieszkał w Krakowie, później osiadł w Dreźnie. Kawaler orderów św. Włodzimierza III kl. i św. Anny II kl., Znaku Nieskazitelnej Służby za lat 20, austriackiego Krzyża Komandorskiego Orderu Leopolda, francuskiej Legii Honorowej i pruskiego Orderu Orła Czerwonego III kl. Zmarł 10 grudnia 1852 r. w Dreźnie; pochowany tamże na Starym Cmentarzu Katolickim.
Fragment wpisu do Księgi obywatelskiej… WMK; niżej reprodukcja olejnego obrazu Teodora Baltazara Stachowicza Katafalk s.p. Tadeusza Kościuszki w Kościele Kated. Krakowskiem, pod Zwłoki Jego na dzień 23 Czerwca 1818 r. wystawiony – katafalk ten projektował i nadzorował jego wykonanie Adam Bojanowicz wraz z Franciszkiem Kossem (vide kolejne strony);
Tytuł nadany uchwałą Senatu Rządzącego nr obrad 222, nr Dziennika Głównego 478 (ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) podjętą 17 lutego 1819 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Była to wspólna uchwała dla sześciu przedstawicieli Królestwa Polskiego (Imperium Rosyjskiego) w zespole demarkacyjnym ustalającym granice WMK. Uhonorowanie nastąpiło w związku z zakończeniem prac nad wytyczeniem granic WMK z sąsiadującymi Królestwem Polskim, Austrią i Prusami.
miejsce spoczynku Bojanowicza, grobowiec na Starym Cmentarzu Katolickim w niemieckim Dreźnie.
