Abrahamus Ronnenberg
Aptekarz, urodzony około 1570 roku, syn Szymona Ronenberga i Agnieszki z Revexlów, początkowo arianin, potem katolik. W roku 1600 wszedł do ławy miejskiej. Na urząd rajcy został powołany przez wojewodę krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego w roku 1602, zajął wówczas miejsce po Sebastianie Przybytku (nr 437). Czternastokrotnie był powołany do rady urzędującej, w której na przemian z pozostałymi rajcami pełnił funkcję burmistrza. W czasie zarazy w roku 1613 nie opuścił miasta jak większość rajców. Wobec konfliktu między radą a pospólstwem zajmował stanowisko nieprzychylne pospólstwu, nie wahał się więzić niewygodnych mieszczan. Należała do niego odziedziczona po ojcu kamienica w Rynku „Pod Jaszczurką” (obecnie nr 8), do której podziemiami sąsiedzkiej posiadłości Montelupich doprowadził wodę, część Krzysztoforów (obecnie nr 35) i domu przy ul. Grodzkiej (obecnie nr 3). Miał dom z ogrodem za Kleparzem. Do zmiany wyznania przyczynił się przebywający przez kilka lat w Krakowie jezuita Marcin Łaszcz, z którym Abraham prawdopodobnie zapoznał się osobiście. Razem z pierwszą żoną wstąpili do Bractwa Miłosierdzia. Abraham mocno wspierał Bractwo finansowo, popierał też jezuitów w kwestii zakupu ogrodów koło kościoła św. Mikołaja. Kościołowi św. Barbary podarował dwa srebrne kielichy. Gdy w roku 1611 kończono remont wieży ratusza i umieszczano na jej szczycie gałkę, z jego inicjatywy wśród wkładanych do niej przedmiotów znalazł się wizerunek błogosławionego Stanisława Kostki. Ożenił się dwa razy: z Anną, córką rajcy Pawła Biertułtowskiego (nr 391) oraz Agnieszką (z domu Krupek, z pierwszego małżeństwa Haller). W testamencie zastrzegł, że żona po jego śmierci odziedziczy majątek pod warunkiem zrezygnowania z kolejnego zamążpójścia. Zmarł 25 września 1625 roku. Z drugiego małżeństwa miał syna Abrahama (jezuitę) i córkę Agnieszkę, żonę rajcy Franciszka Cyrusa (nr 499). Po jego śmierci miejsce w radzie zajął Andrzej Węgrzynowicz (nr 482).
